فرض محال برای تولید خودروی با کیفیت داخلی

به گزارش اکونگار؛ امیرحسن کاکایی، استاد دانشگاه و کارشناس صنعت خودرو در برنامه «تالار گفت‌وگو» در همین رابطه گفت: چینی‌‌‌ها نسبت به این حقیقت آگاه هستند که برای رقابت‌‌‌پذیری باید با جهان ارتباط داشته باشند و همین ترتیب روابط خود را با آمریکا و آلمان حفظ کرده‌‌‌اند. توسعه صنعت خودرو بدون ارتباطات جهانی امکان‌‌‌پذیر نیست.

او افزود: اگر تحریم‌‌‌هایی که به صنعت خودروی ایران تحمیل  می‌شود، به اقتصاد و صنعت کشوری مانند ژاپن تحمیل می‌شد، در کمتر از یک ماه تعطیل می‌‌‌شد؛ چون این کشور حتی مواد اولیه صنعت خود را هم نداشت.

این استاد دانشگاه به اهمیت ارتباط با جهان برای رشد خودروسازی ایران اشاره کرد و تصریح کرد: اولین قرارداد واقعی برجامی مربوط به خودروسازی بود و خودروسازان با ۴۰۰ میلیون یورو سرمایه به ایران آمدند که اتفاق بزرگی بود. اگر قرارداد برجام یک سال دیگر دوام می‌‌‌آورد، پنج شرکت خودروسازی برای ورود به ایران برنامه داشتند و نه تنها در صنعت خودرو بلکه در قطعه‌‌‌سازی نیز جهشی رخ می‌‌‌داد.

امیرحسن کاکایی توضیح داد که صنعت خودروی ایران چگونه تحت‌تاثیر چین قرار گرفت. او در همین رابطه می‌‌‌گوید: دهه ۶۰ در ایران با جنگ و تورم همراه بود ولی سال ۱۳۶۹ بزرگان جنگ و صنعت، برنامه‌‌‌ای طراحی کردند اما اوضاع بدی داشتیم و کشور تخریب شده بود و حدود سال ۱۳۷۳ حرکت‌‌‌های جدی برای توسعه و خودکفایی  انجام شد، هفت سال طول کشید و به حداقلی رسیدیم و با طراحی خودرو با کمک خارجی‌‌‌ها مالکیت خودرو و موتور را به دست آوردیم و صنعت خودرو رشد کرد اما به تمسخر گرفته شد و متاسفانه مسوولان هم به این حرف‌‌‌های سطحی توجه نشان دادند.

این کارشناس صنعت خودرو افزود: قرار بود سالی یک خودروی جدید معرفی و هر ۵ سال پلتفرم جدیدی معرفی شود، اما در دهه ۸۰ سیاست‌‌‌ها تغییر کرد، تحت‌تاثیر درآمد بادآورده نفتی واردات از چین به صرفه بود و تا جایی ادامه پیدا کرد که قطعه‌سازان ایرانی از داخل کشور به چین سفارش می‌‌‌دادند که تا سال ۱۳۹۱ تحریم‌‌‌ها رخ داد و ما متوجه شدیم که در داخلی‌سازی ضعف داریم.

بازار باید رقابتی ولی صنعت باید انحصاری باشد

کاکایی افزود: بازار باید رقابتی ولی صنعت خودرو باید انحصاری باشد؛ صنعت خودرو یک صنعت مقیاس بالا البته به جز مورد خاص چین که قابل الگو برداری برای ما نیست؛ در دنیا خودروسازان بیشتر وابسته به شرکت خارجی بزرگ هستند و حدود شصت برند مهم داریم که تحت امر ۱۴خودروسازی هستند. شرکت‌ها در جهان روابط جهانی به شدت به هم پیوسته‌ای دارند که در عین رقابت با هم همکاری نیز دارند.

او در همین رابطه با طرح این موضوع که کره جنوبی تنها یک خودروسازی دارد، توضیح داد: این کشور در مقطعی  صاحب ۵خودروسازی دوو، کیا، هیوندای، سامسونگ رنو و ستانگ یانگ  بود و در مقطعی، چهار شرکت ورشکسته شدند و نیمی از دوو برای یک شرکت آمریکا بود.

این استاد دانشگاه در آسیب‌‌‌شناسی صنعت خودروی ایران گفت: بالغ بر ۳۷ خودروساز عضو انجمن خودروسازان و بیش از ۱۱۰ پروانه بهره‌برداری صادر شده است ولی دو خودروساز اصلی کشور را زمین‌‌‌ زده‌‌‌اند که با حسابی سرانگشتی حدود ۵ تا ۸ میلیارد دلار ضرر و زیان متحمل شده‌‌‌ایم.

کاکایی افزود: ما الان در یک قفل سیاسی گیرکرده‌‌‌ایم و کلافی سردرگم شده که صنعت خودرو تبدیل به تامین‌اجتماعی شده است. ما باید تکلیف خودمان را روشن کنیم در صنعت خودرو می‌‌‌خواهیم کجای بازی باشیم.