آمار تکاندهنده از هدر رفت نان/نابودی هزاران تن نان در روز
بررسیها و گواهی فعالان صنف نانوایی نشان میدهد «قیمتگذاری دستوری» نان، به عاملی کلیدی برای «کاهش کیفیت» و «افزایش هدررفت» این کالای اساسی تبدیل شده است.
افزایش کیفیت در گرو واقعی شدن قیمت
معضل هدررفت روزانه هزاران تن نان در کشور، ریشه در یک سیاست نادرست دارد؛ قیمتگذاری دستوری. این سیاست نهتنها انگیزه نانوایان برای استفاده از مواد اولیه مرغوب را از بین برده، بلکه با تبدیل نان به کالایی بیارزش در چشم مصرفکننده، به اسراف گسترده دامن زده است. تجربه موفق گذشته و نظر کارشناسان نشان میدهد «واقعیسازی قیمتها» میتواند این چالش دیرینه را یکبار برای همیشه حل کند.
برنامه استانداری تهران برای افزایش مجدد قیمت نان
یکی از نانوایان که نان دولتی پخت میکند عنوان کرد:«آرد دولتی که در اختیار ما قرار میگیرد از نظر کیفی درجه یک نیست و به همین دلیل نان به عنوان محصول نهایی نیز کیفیت لازم را ندارد. از سوی دیگر با توجه به قیمتی که برای نانواییها تعیین شده، برای ما مقرون به صرفه نیست که آرد آزاد خریداری کنیم. بنابراین از همین آردهایی که دولت در اختیارمان قرار میدهد برای تولید نان استفاده میکنیم.»
وی با اشاره به تبعات قیمتگذاری دستوری افزود:«اگر قیمت نان واقعی شود، ما برای جذب مشتری، خودبهخود به سمت خرید آرد مرغوب میرویم و کیفیت نان افزایش مییابد. همچنین هزینههای واقعی تولید در قیمتگذاری دستوری نادیده گرفته میشود که همین امر بسیاری از همکارانم را از ادامه کار منصرف کرده است.»
وی گفت:«در چنین شرایطی خود نانوا آرد را تهیه میکند، بنابراین برای افزایش فروش خود اقدام به خرید آرد مرغوب کرده که همین امر منجر به تولید نان باکیفیت میشود. از سوی دیگر در حال حاضر هزینههای موجود در نانواییها در قیمتگذاری دستوری اعمال نمیشود به همین دلیل کار در این حرفه مقرون به صرفه نبوده و به همین دلیل برخی از فعالان این صنف از شغل خود خارج شده و مشغول به کارهای دیگری شدهاند.»
این نانوا «جوش شیرین» را یکی دیگر از عوامل افت کیفیت نان دانست و توضیح داد:«ما به اجبار از جوش شیرین به جای خمیرمایه استفاده میکنیم؛ زیرا قیمت خمیرمایه بسیار بالاست و با قیمت فعلی نان، استفاده از آن به صرفه نیست.»