مورد غمانگیز حقوق کارگران/دستمزد روزانه برابر با یک کیلو برنج
درحالی دستمزد روزانه یک کارگر کمی بیش از ۳۰۰هزار تومان است، هرکیلو برنج هم از مرز ۳۰۰هزار تومان گذشته است.

به گزارش اکونگار، در ۴سال اخیر مصوبه مزدی با انتقادات جدی از سوی کارگران و جامعه کارگری رو به رو بود. درحالی که طبق ماده ۴۱قانون کار مصوبه مزدی باید طبق تورم تعیین میشد، اما عقبماندگی دستمزد از تورم به نقطه تاریک حقوق کارگران تبدیل شده بود.
طبق وعدهها دولتها نه تنها موارد قانونی را در مصوبات مزدی رعایت نمیکردند؛ بلکه ترمیم مزد هم هرساله بدون نتیجه میماند.
به گزارش ایلنا،دادههای تورمی نشان از افزایش نجومی و بیسابقه قیمت اقلام خوراکی دارد؛ آنچه دادههای رسمی نشان میدهد گرانی بیش از ۷۰ درصدی اقلام اساسی از جمله برنج و حبوبات از ابتدای زمستان قبل تا پایان خرداد امسال است و البته دادههای میدانی نشان میدهد در تیرماه، اقلامی از جمله برنج ایرانی بازهم یک گرانی بیش از ۵۰ درصدی را تجربه کردهاند؛ بعد از جنگ ۱۲روزه، قیمت هر کیلو برنج ایرانی از ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان رسید.
شاخصهای تورمی گواهی میدهند که لوبیا، برنج و لپه در ۶ ماه گذشته (تا پایان خرداد) حداقل ۷۰ درصد گران شدهاند! در همین بازه زمانی، متوسطِ تورمِ اقلام اصلی سفره خانوار به طور میانگین ۳۵ درصد بوده است.
در بین این اقلام، لوبیا چیتی با رشد ۱۵۹ درصد، در صدر افزایش قیمتها قرار دارد. لوبیا قرمز با ۷۴ درصد در رتبه دوم و برنج ایرانی و لپه هر کدام با ۷۲ درصد در رتبه سوم قرار دارند. نخود با ۶۸ درصد، موز با ۶۴، چای خارجی با ۵۱، عدس با ۵۰ و سیب زمینی با ۴۷ درصد در رتبههای بعدی افزایش قیمتها قرار دارند. همچنین کمترین افزایش قیمتها مربوط به تخممرغ و گوشت گاو با ۸ درصد، مرغ با ۹ درصد، کنسرو و ماهی قزلآلا با ۱۰ و گوشت گوسفندی با ۱۱ درصد بوده است.
پیش از این قلههای گرانی را فتح کرده بودند و در واقع قبلتر به آخرین نقطههای تابآوری بازار رسیدهاند با این حال بازهم بین ۸ تا ۱۱ درصد گران شدهاند؛ اما قیمت اقلامی مانند حبوبات و برنج، به معنای واقعی کلمه نجومی شده است و همه مرزهای سابق را پشت سر گذاشته است. حالا دهکهای فرودست و لایههای زیرین طبقه کارگر به خصوص حداقلبگیران، بیثباتکاران و کارگران روزمزد، قادر به خرید حبوبات و برنج نیستند. البته باید توجه داشته باشیم که این دادهها مربوط به بازه زمانی تا پایان خردادماه است و در تیرماه یک گرانی ۵۰ درصدی دیگر به هزینههای این اقلام افزوده شده است؛ ضمن اینکه در تیرماه، نان در برخی از مراکز استانها ۵۲ درصد گران شد؛ در شهرستانها نیز گرانی ۴۰ درصدی نان اتفاق افتاد.
به جز تورم سنگینِ خوراکیها، در همین بازه زمانی، کرایه خانه، حمل و نقل، تعرفههای انرژی از جمله قبوض برق و آب و همچنین دارو، هرکدام حداقل چند ده درصد گران شدهاند؛ در چنین شرایطی، سبد معیشت حداقلی کارگران به چه رقمی رسیده است؟ کارگران چند میلیون تومان در هر ماه نیاز دارند تا بتوانند سادهترین نیازهای زندگی خانواده را تامین کنند و در اوضاع فعلی دوام بیاورند؟