«اکونگار» گزارش میدهد؛
آوار آسیبهای اجتماعی برسر کارگران ساختمانی/تامین اجتماعی کارگران را بیمه نمیکند
کارگران ساختمانی باتوجه به همه وعده و وعیدههایی که از سوی دولتیها و مجلسیها داده شده و حتی بهتصویب رسیده است هنوز از داشتن بیمه تامین اجتماعی محروم هستند.

بهگزارش اکونگار؛ کارگران ساختمانی را باید آسیبپذیرترین اقشار کارگری بدانیم زیرا در ادوار گذشته از هر ناحیهای که به حوزه فعالیتشان مربوط میشود و از سوی مافیای ساختوساز و البته دولتیها و مجلسیها ضربه خوردهاند. این طیف کارگران بهدلیل شرایط شغلی که دارند و روزمزد محسوب میشوند از بسیاری موارد حقوقی مانند قرارداد، حق اولاد، حق مسکن و ... محروم هستند البته باید به این موضوع هم اشاره کنیم که آنها حتی از حداقل حقوق خود یعنی بیمه تامین اجتماعی هم محروم هستند. این درحالی است که اکثر کارگران فوتی در جریان کار از این خانواده هستند. عدم بیمه بودن این کارگران باعث شده که آسیبهای اجتماعی بتواند به آنها صدمههای جدی بزنند.
هرچه فعالان صنفی در این مورد تلاش میکنند تا دستکم وضعیت بیمهای کارگران را ساماندهی کنند ولی حتی بعد از صدور مصوباتی از سوی دولت و مجلس باز هم توان مقابله با مافیای ساختوساز را ندارد. در واقع این کارگران در اسارات سازندهها قرار دارند و بهنظر برای پیدا کردن راه فرار باید قدرت چانهزنی و سطح آگاهی خود را افزایش دهند فعالیتهایی که در سالهای اخیر از سوی فعالان صنفی در دستور کار قرار گرفته است. در ادامه این گزارش به انتقادات یکی از فعالان صنفی خواهیم پرداخت.
جای خالی عدالت در طبقه کارگر
«داود کشوری»، فعال صنفی و رییس انجمن صنفی گچکاران قم، در رابطه با قطع بیمه کارگران ساختمانی گفت: «قطع بیمه نزدیک به ۵۰۰ هزار کارگر ساختمانی، چیزی کمتر از یک فاجعه اجتماعی نیست. این در حالی است که طبق قانون هم از سهم پروانههای ساختمانی و هم ضریب پیمانهای ساختمانی منابع بیمه برای کارگران ساختمانی تخصیص مییابد که این منابع صرف بیمه کارگران نمیشود. در سال ۱۴۰۴ و با تصویب هیات دولت، ۲۵درصد پروانه ساختمانی به ۲۷و نیم درصد افزایش یافته است. قبل از تصویب اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی این مبلغ ۱۵ درصد پروانه ساختمانی بود، که چون ناکافی بود، تامین اجتماعی از تخصیص بیمه به کارگران ساختمانی سربازمیزد. این درصد بعد از تصویب بیشتر شد اما سازمان همچنان از بیمه کارگران ساختمانی اجتناب میکند. »
او در همین مورد ادامه داد: «در واقع، کمتر از ۳ درصد از این کارگران بیمه میشوند و سهمیه بسیاری نیز قطع میشود. وضعیت کارگران ساختمانی هنوز تغییری نکرده و معلوم نیست این مشکل چگونه قرار است حل شود. ما فعلا ارادهای برای اجرای قانون و اجرای عدالت ندیدیم. توزیع ۴ تا ۵ هزار سهمیه بیمه برای ۵۰۰ هزار نفر توهین به کارگران است. یعنی کارگری که سالها زحمت کشیده باید ۱۰ سال در صف بیمه بماند تا بتواند از بیمه اجتماعی که مسلمترین حق یک کارگر است بهرهمند شود؟ آیا این عدالت است؟ این رفتار نشانهی مسلم سوءمدیریت در رابطه با مسئلهی کارگران ساختمانی است.»
کشوری خطاب به رییس سازمان تامین اجتماعی اضافه کرد: «آقای سالاری، شما مسوول اجرای عدالت در سازمانی هستید که باید ستون فقرات تامین اجتماعی کشور باشد، نه اینکه با بخشنامه و سهمیه، حق کارگر را تبدیل به لطف کنید. در چهار سال گذشته، کارگران بارها از تبعیض، بیعدالتی و بیتوجهی فریاد زدهاند. اما فقط وعده شنیدهاند. اگر قرار است سازمان تأمین اجتماعی در مسیر عدالت باشد، اول باید حق بیمه این ۵۰۰ هزار کارگر بیپشتوانه را بازگرداند.»
منابع افزایش یافت اما سهمیهها خیر
«اکبر شوکت»، رییس انجمن صنفی کارگران ساختمانی در همین مورد گفت: «همچنین ۵ درصد با موافقت هیات دولت به این ۲۵درصد اضافه شد که دوونیم درصد برای سال ۱۴۰۴ و دوونیم درصد هم برای سال بعد اعمال خواهد شد. بنابراین با توجه به افزایش سهم کارفرمایی از عوارض پروانه ساختمانی از ۱۵ درصد به ۲۷.۵ درصد در سال ۱۴۰۴ منابع سازمان تأمین اجتماعی افزایش یافته است و باید مشکل بیمه کارگران ساختمانی حل شود. نزدیک به ۴۰۰ تا ۵۰۰هزار نفر از کارگران بیمهشان قطع شده و این موضوع بسیار نگرانکننده است.»
او در همین مورد ادامه داد: «علاوه بر این مبالغ از سال ۵۲ نیز از ضریب پیمانهای ساختمانی نیز منابع مالی قابل توجهی دریافت میشود، اما در مقابل بیمه کافی برای کارگران تأمین نمیشود. سازمان تأمین اجتماعی میگوید ۳۰ درصد پروژههای ساختمانی از محل ضریبهای پیمان است. در واقع مبلغ هنگفتی از این طریق به دست میآید که در قبال آن باید ۳۰درصد کارگران بیمه شوند، اما این اتفاق نمیافتد و بیمه کمتر از ۳درصد کارگران رد میشود.»