تاثیر منفی بحران آب‌وهوا در تورم و کاهش بهره‌وری کارگران / این ابر چالش «زیست محیطی» نیست، اقتصادی است

به گزارش اکونگار به نقل از گاردین، تحقیقی از یک خبرنگار منتشر شده که می‌گوید: جنگ‌ها، ویروس کرونا، طمع بی‌پایان شرکت‌ها و «مسائل زنجیره تأمین» را فراموش کنید، وقتی نوبت به تورم می‌رسد، بحران آب‌وهوایی نگرانی واقعی، پایدار و تاثیرگذار بر روی معیشت و تورم کشورها خواهد گذاشت.

Climatenomics نام کتابی است که، توسط باب کیف، خبرنگار سابق کاخ سفید منتشر شده و روایتی است از اینکه چگونه بحران آب‌وهوا اساساً نه تنها ایالات متحده بلکه اقتصادهای جهانی را تغییر می‌دهد.

کیف می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم مردم در حال حاضر متوجه شده باشند که تغییر آب‌وهوا یک مسئله اقتصادی است، زیرا همیشه به عنوان یک موضوع زیست‌محیطی، بهداشتی یا اجتماعی تلقی می‌شود. واقعیت این است که تغییرات آب‌وهوایی به اقتصاد ما ضربه می‌زند.»

ارزیابی نقش تغییرات آب‌وهوایی بر اقتصادها یک چیز است، اما در حال حاضر، بیشتر مدل‌ها صرفاً هزینه بلایای مرتبط با آب و هوا را ارزیابی می‌کنند، نه تأثیر اساسی آنها بر تورم.

خسارت‌های اقتصادی بحران آب‌وهوایی در کشور آمریکا

به گفته Keefe، با استناد به ارقام اداره ملی اقیانوسی و جوی (Noaa)، بلایای آب و هوایی مرتبط با آب و هوا بیش از 145 میلیارد دلار در سال 2022 به اقتصاد ایالات متحده خسارت وارد کرد که تقریباً 50 درصد افزایش نسبت به سال گذشته نشان می دهد. طی پنج سال گذشته، آنها 750 میلیارد دلار هزینه داشتند. از سال 1980، 323 بلایای آب و هوایی و آب و هوایی یک میلیارد دلار یا بیشتر هزینه داشته است، هزینه کل این رویدادها بیش از 2.195 تریلیون دلار است.

علاوه بر این، طبق گزارشی از شرکت بیمه اتکایی Swiss Re در سال گذشته، بلایای آب و هوایی ممکن است تا سال 2050 ده درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP)  که وسیع‌ترین معیار سلامت اقتصادی است را به خطر بیندازد. این رقم در سطح جهانی به 18 درصد افزایش می‌یابد.ارزیابی ملی آب و هوا (NCA) در سال 2018 پیش‌بینی کرد که افزایش دما و گرمای شدید تا سال 2090 باعث کاهش 221 میلیارد دلاری بهره‌وری کارگران در سال می‌شود و پیش‌بینی می‌شود که بلایای آب‌وهوایی مرتبط با آب‌وهوایی 500 میلیارد دلار در سال هزینه داشته باشد.

خسارت 27میلیارد دلاری گرمایش زمین به اقتصاد آمریکا

مطالعه دیگری که در جولای سال گذشته در Environmental Research Letters منتشر شد، نشان داد که گرمایش طولانی مدت 27 میلیارد دلار به خسارات تحت پوشش برنامه بیمه محصولات کشاورزی ایالات متحده از سال 1991 تا 2017 اضافه کرده است.  در سال 2012 که پرهزینه‌ترین سال برای بیمه‌ها بود، افزایش دما تقریباً نیمی از خسارات به ارزش 18.6 میلیارد دلار را به همراه داشت.

 یلن، وزیر دارایی آمریکا اعتراف کرده است که ارزیابی اولیه‌اش از اقتصاد «اشتباه» بوده و او و پاول «می‌توانستند از اصطلاحی بهتر از «گذرا» برای تورم استفاده کنند».

او گفت که "بخش عمده تورم" مربوط به عدم تعادل در عرضه و تقاضا است.

دیوید سوپر، استاد حقوق و اقتصاد در دانشگاه جورج تاون، می‌گوید که تورم نیز دارای مؤلفه‌های آب و هوایی است. او استدلال می‌کند که تغییرات اقلیمی به‌عنوان یک محرک تورم تا حد زیادی نادیده گرفته می‌شود.

او معتقد است «تأثیر تغییرات اقلیمی گسترده و سیستمی است، بنابراین هیچ موردی در CPI (معیاری برای اندازه‌گیری تغییر در قیمت میانگین کالا و خدمات مصرفی یک خانوار متوسط)وجود ندارد که بتوانید بگویید منعکس کننده تغییرات آب و هوایی باشد. می‌توانیم بگوییم که هزینه‌های غلات و نفت گاز منعکس‌کننده جنگ اوکراین است، اما شما نمی‌توانید این کار را با تغییرات اقلیمی انجام دهید زیرا بر چیزهای زیادی تأثیر می‌گذارد.»

CPI بر نتایج متمرکز است نه علل. مسئولیت ارزیابی علل بر عهده شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید یا شورای ملی اقتصادی است.

هزینه بحران آب‌وهوا برای اقتصاد کشورها

 بحران آب و هوا از یک موضوع زیست‌محیطی به یک موضوع اقتصادی تغییر مسیر داده است. کیف می‌گوید: آنچه مورد نیاز است، تلاشی مشابه در مقیاس تغییر از صنعت به عصر اطلاعات به انرژی‌های تجدیدپذیر و همراه با آن، مقرراتی برای مقابله با اختلالات فزاینده تغییرات آب و هوایی است.

چیزی که ما می دانیم این است که هزینه اقتصادی تغییرات آب و هوایی، هم ناشی از فاجعه آب و هوا و هم هزینه‌های کالاها، تلفات فزاینده‌ای را بر اقتصادها وارد می کند.

اما اگر یکی از عوامل اصلی تورم آب و هوا باشد، نمی‌توان آن را صرفاً با تعدیل نرخ‌های بهره توسط بانک‌های مرکزی حل کرد.

به گفته سوپر، دیدن تغییر اقلیم به عنوان یک موضوع زیست محیطی درست است اما به عنوان یک موضوع اقتصادی، در حال تغییر است. او می‌گوید: «دور تورم کنونی چشم مردم را به آن باز کرده است.»