«اکونگار» گزارش می‌دهد؛
دردهای معیشتی در شب‌های جنگ / اقشار آسیب‌پذیر در انتظار بسته‌های حمایتی
در حالی که در ادوار اخیر اقشار کارگری همچنان با چالش‌های معیشتی روبه‌رو هستند بعد از شروع جنگ این بحران تشدید شده است و طبق گزارش‌ها حالا با مشکلات معیشتی و درمانی بیشتری روبه‌رو شدهاند.
به‌گزارش اکونگار: وضعیت معیشتی اقشار آسیب‌دیده در ادوار اخیر همواره با بحران روبه‌رو بوده است و هرچه از سوی فعالان کارگری چانه‌زنی و مطالبه‌گری می‌شود و از مسوولان می‌خواهند تا برای رسیدن به عدالت حقوقی در کنار آنها باشند ولی همچنان به درب بسته می‌خورند. افزایش اجاره‌خانه، هزینه‌های حمل‌ونقل و افزایش روز افزون قیمت‌ها از یک‌سو و در سوی دیگر عدم رساندن حقوق‌ها و دستمزدها به مرز عدالت از سویی دیگر شرایط زندگی را برای عموم جامعه سخت کرده است. هرچه قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند این خانواده‌ها اجبارا سفرهای خود را کوچک می‌کنند و از هزینه‌های تحصیلی، رفاهی، درمانی می‌کاهند تا بتوانند جواب‌گوی هزینه‌ها باشند. حالا و با شروع شرایط جنگی که مشخص نیست تا چه زمانی ادامه داشته باشد شرایط در حال بحرانی‌تر شدن است از این رو اگر حمایت‌های دولتی و ارائه خدمات رفاهی در دستور کار قرار نگیرد شرایط سخت‌تر خواهد شد حالا بسیاری از آنها در انتظار رسیدن بسته‌های حمایتی هستند زیرا کار برخی از آنها تعطیل شده است. در ادامه این گزارش به آخرین مشکلات در حوزه‌ها معیشتی اشاره خواهیم کرد که از جمله دغدغه‌های جامعه کارگری ایران محسوب می‌شود.
آمارهای جدید از روند تورمی در کف جامعه
مرکز آمار ایران اعلام کرد نرخ تورم سالانه خرداد ماه امسال برای خانوارهای کشور به 34.5 درصد رسیده است. در خرداد ماه 1404 شاخص قیمت مصرف کننده خانوارهای کشور به عدد 348.1 رسید که نسبت به ماه قبل، 3.3 درصد افزایش، نسبت به ماه مشابه سال قبل، 39.4 درصد افزایش و در دوازده ماهه منتهی به ماه جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل، 34.5 درصد افزایش داشته است. منظور از تورم نقطه به نقطه، درصد تغییر عدد شاخص قیمت نسبت به ماه مشابه سال قبل می‌باشد. در خرداد ماه 1404 تورم نقطه‌به‌نقطه خانوارهای کشور، 39.4 درصد بوده است. یعنی خانوارهای کشور به‌طور میانگین 39.4 درصد بیشتر از خرداد ماه 1403 برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند. تورم نقطه‌به‌نقطه خرداد ماه 1404 در مقایسه با ماه قبل، 0.7 واحد درصد افزایش داشته است.
تورم و تهدید سلامت غذایی
در شرایط کنونی اقتصادی، تورم روزافزون به یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیشِ‌روی اقشار کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه تبدیل شده است. افزایش مداوم قیمت‌ها در کالاها و خدمات اساسی، زندگی روزمره اقشار کارگری با درآمد پایین را با مشکلات جدی مواجه کرده است. کارشناسان اقتصادی معتقدند که تورم بیش از همه فشار خود را بر دهک‌های پایین درآمدی وارد می‌کند به‌همین دلیل این اقشار بخش عمده‌ای از درآمد خود را صرف هزینه‌های ضروری برای تهیه اقلام معیشتی می‌کنند. در حالی که حقوق و درآمد این افراد معمولا ثابت یا افزایش اندکی در طول سال دارد، رشد سریع قیمت‌ها باعث کاهش قدرت خرید و افت کیفیت زندگی خانواده‌های کارگری شده است. برخی از خانواده‌های آسیب‌پذیر به‌دلیل افزایش قیمت موادغذایی و کالاهای ضروری، مجبور شدهاند از حجم و کیفیت مصرف خود بکاهند یا حتی به تهیه اقلام ارزان‌تر و کم‌کیفیت‌تر روی بیاورند. این وضعیت نه‌تنها سلامت و رفاه آنها را تهدید می‌کند، بلکه شکاف اقتصادی و اجتماعی را در جامعه عمیق‌تر خواهد کرد.
چالش‌های معیشتی و درمانی برای اقشار کارگر
«نصرالله دریابیگی»، فعال کارگری در مورد آخرین شرایط معیشتی و درمانی اقشار آسیب‌پذیر مانند کارگران و بازنشسته‌ها به خبرگزاری کار ایران می‌گوید: «کارگران و بازنشستگان کشور این روزها پس از التهابات اخیر کشور تحت فشار هستند. کارگران و به ویژه بازنشستگان در حوزه درمان مشکلات بسیار دارند. در شرایطی که این بخش از جامعه در ایام اخیر و طی این دو هفته حداکثر همبستگی خود را با نظام و همراهی با منافع کشور از خود نشان دادند، انتظار این را دارند تا دولت بتواند حداقل معیشت لازم را برای آنها حفظ کند. جامعه کارگری و بازنشستگی که در دوران انقلاب، جنگ تحمیلی و سازندگی حضور فعال داشتند، اکنون در بدترین شرایط معیشتی قرار دارند و مسوولان با حداقل اقدامات لازم، می‌توانند در همین شرایط آنان را امیدوار کنند.»
او در همین مورد و با اشاره به 3 مشکل اصلی بازنشستگان کشور اضافه می‌کند: «هرچند امسال حقوق کارگران و بازنشستگان به اندازه تورم و بلکه بیشتر از این نرخ افزایش یافت اما باز هم بسیار از معیشت حداقلی عقب هستیم. کارگران کشور امنیت شغلی ندارند و شرکت‌های خدماتی و پیمانکاری همچنان درحال استثمار آنان هستند. ما الان در این شرایط حساس کشور می‌بینیم که کارگران دچار وضعیت «کارفرما در کارفرما» هستند و هنوز به همین دلیل گرفتار معضل بهره‌مندی از حداقل دستمزد بوده و حقوق‌شان افزایش نمی‌یابد.»
