«اکونگار» گزارش می‌دهد؛
جدال قرق‌بانان مازنی با شرکت‌های پیمانی / آسیب شرکت‌های واسطه به جامعه کارگری
حدود ۳ هزار کارگر در استان مازندران که در حوزه قرق‌بانی فعالیت می‌کنند شرایط معیشتی مناسبی ندارند ولی با این حال نظارتی بر شرکت‌های پیمانی از این دست نمی‌شود.
به‌گزارش اکونگار: چالش‌های کارگران و کارمندانی که زیر نظر شرکت‌های پیمانی و واسطه‌ای فعالیت می‌کنند تمامی ندارد و در هرجایی که این تکنیک برای کاهش هزینه‌های دولت اعمال شده است نیروهای انسانی با مشکلات و معوقات تکراری روبه‌رو هستند. نه‌تنها مطالبه‌گری کارگران در حوزه نفت و گاز همچنان ادامه دارد و دولت و مجلس هم که پیش از جنگ قرار بود سامانی به این موضوع بدهند ولی هنوز موفق نشده‌اند، باید به وضعیت مبهم قرق‌بانان استان مازنداران اشاره کنیم که شرایط مناسبی ندارند.
حدود 3 هزار کارگر از سال ۹۵ با اجرای طرح «تنفس جنگل» به وجود آمد تا اکنون با چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند که می‌تواند با رسیدگی و نظارت بر شرکت‌های پیمانی وضعیت را بهبود داد ولی هنوز این مهم در کشور ما رخ نداده است. در ادامه این گزارش به آخرین وضعیت قرق‌بانان استان مازندران اشاره خواهیم کرد.
مطالبات و حقوقهای پایین
نمایندگان قرق‌بانان استان مازندران در تماس با ایلنا، از بلاتکلیفی شغلی خود انتقاد کردند به‌نمایندگی از همکاران خود که در شرایط جنگش وضعیت معیشتی مناسبی ندارد گفت: «قرق‌بانان جنگل‌های مازندران ۱۴۰۰ نفر هستند که هنوز سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری اقدام به عقد قرارداد با این گروه نکرده است. ما بدون قرارداد کاری و در شرایطی که امنیت شغلی نداریم، مشغول به کار هستیم.»
او در همینت مورد و با اشاره به چالش‌های صنفی-قانونی خود اضافه کرد: «حقوقهای ما خیلی پایین است. همچنان افزایش ۴۵ درصدی حقوق در سال جدید شامل حال ما نمی‌شود. سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور بعد از سه ماه از سال جاری هنوز ۴۵درصد افزایش مزد مصوب شورایعالی کار را نپذیرفته است؛ بهانه سازمان برای مخالفت با افزایش ۴۵ درصدی حقوق کارگران قرق‌بان، کسری بودجه اعلام شده است.»
او در ادامه خواستار افزایش قانونی حقوق و عقد قرارداد هستند و می‌گویند سه ماه از سال گذشت ولی ما همچنان بلاتکلیفیم.
مطالبات بر زمین مانده
«علی اکبر علوی‌نژاد»، یکی از فعالان صنفی در مورد آخرین وضعیت قرق‌بانان استان مازندران گفت: «کارگران قرق‌بان شاغل در جنگل‌های استان مازندران، درخواست، تبدیلِ اعتبارات تملکی به هزینه‌ای دارند تا با تعیین بودجه هر ماه حقوق قرق‌بانان به موقع پرداخت شود. حدود ۳ هزار کارگر قرق‌بان حفاظت از جنگل‌های مازندران را در قالب ۱۲ شرکت تعاونی، از سال ۹۶ فعالیت می‌کنند که همواره با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند. قرق‌بانان وضعیت مالی خوبی ندارند و برای تامین معاش خود مشکلاتی دارند. مشکلات و چالش‌های کارگری حافظان جنگل از سال ۹۵ با اجرای طرح تنفس جنگل به وجود آمد و تا سال ۹۸ با برگزاری جلسات متعدد با نمایندگان و رییس برنامه بودجه، برخی مشکلات برطرف شد و برای تامین منابع مالی از اعتبارات تملکی به هزینه‌ای رسیدیم، اما بعد از چند ماه دوباره با تملکی شدن، مشکلات مزدی‌مان از سر گرفته شده است.»
بهره‌کشی دولت‌ها از کارگران
«علیرضا میرغفاری»، فعال کارگری با پرداختن به نیت‌های دولت و بهره‌کشی از نیروهای کار و استفاده از آنها در مجموعه‌هایی به نام شرکت‌های پیمانکاری می‌گوید: «معتقدم که شرکت‌های پیمانکاری حق‌وحقوق کارگران را تضییع می‌کنند اما مسئله این است که این تبعیض از جانب خود دولت صورت می‌گیرد و نظارتی هم بر کار پیمانکاران وجود ندارد. پس حذف پیمانکاران خوب است به‌شرط اینکه عزم راسخ در این کار وجود داشته باشد، تا این حذف به امنیت شغلی و نظام دستمزد همسان و عادلانه منجر شود . دولت خود اسناد مناقصه‌ای را با تبعیض به‌شرکت‌های پیمانکاری می‌دهد و این شرکت‌ها با ساختاری تبعیض‌آمیز وارد کارگاه‌ها می‌شوند. در حالی که به‌دنبال حذف پیمانکاران هستیم، لازم است عزم راسخی وجود داشته باشد. صراحتا می‌گویم که دولت در قالب یک سیاست کلان، در حال بهره‌کشی از مزدبگیران است. چه در بخش کارگری و چه کارمندی و چه بخش پیمانکاری. این سیاست به شکلی سخت‌گیرانه در حال اجراست و دولت راضی نیست که نیروی کار ارزان خود را از دست بدهد. دولت در حین اینکه شعارهایی درباره بهبود شرایط کارگران می‌دهد، در عمل سیاست‌هایی را اجرا می‌کند که با این شعارها در تضاد است. اطمینان می‌دهم که مطالبه اصلی برای خروج از وضعیت فعلی کارگران، تشکل‌یابی است. دولت به طور تمام‌قد در مقابل تشکل‌یابی مزدبگیران و کارگران ایستاده است. کارگران در صورت تشکل‌یابی می‌توانند حق و حقوق خود را از دولت که در عمل به سرمایه‌داری نزدیک‌تر است، مطالبه کنند.»
