از نابرابری تا فقر جهانی؛ اثرات شیوع ویروس بر جوامع و اقتصادها

اکونگار، فهیمه اکبری صحت- اکونومیست  در گزارشی به تحلیل آثار شیوع کرونا بر اقتصاد جهان پرداخته و  بر تاثیر کووید-۱۹ بر جوامع و اقتصادها تاکید کرده است. 

ترک تحصیل میلیون‌ها دانش آموز دختر در جهان

زمانی که کرونا در جهان شیوع یپدا کرد، برای کاهش سرعت شیوع ویروس، مدارس در سراسر جهان تعطیل شدند. یک سال پس از شروع همه‌گیری، تقریباً نیمی از دانش‌آموزان جهان تحت تأثیر تعطیلی مدارس قرار گرفتند. میلیون‌ها دختر در برخی کشورها  اصلاً به مدارس بازنگشتند.

سقوط بیش از ۳۵درصد جمعیت ایران به زیر خط فقر

همزمان با شیوع ویروس کرونا در جهان بیشتر کسب‌وکارها نیز تعطیل شدند که منجر به از دست رفتن معادل ۲۵۵ میلیون شغل تمام‌وقت، از نظر ساعات کاری، در سال ۲۰۲۰ شد. در میان آسیب‌دیدگان، کارگران اقتصاد غیررسمی، جوانان و زنان بیشترین آسیب را دیده‌اند. هرگونه بهبود اقتصادی احتمالاً ناهموار خواهد بود و منجر به نابرابری بیشتر در سال‌های آینده می‌شود.

موج گسترده بیکاری زنان شاغل 

بررسی‌ها نشان می‌دهد زنان از نظر اقتصادی آسیب بیشتری از این بیماری همه‌گیر دیدند، زیرا زنان بخش بزرگی از کارگران در بخش‌هایی که به شدت تحت تأثیر کووید-۱۹ بودند. زنان در مشاغل خدمات اقامتی و غذایی، و در مشاغل خط مقدم، مانند بخش‌های بهداشت و مراقبت‌های اجتماعی، بیشترین سهم را داشتند که بیشترین آسیب را هم دیدند.

کووید-۱۹ با مهار سرمایه‌گذاری‌ها و به تأخیر انداختن گسترش فناوری‌های انرژی پاک، حداقل به طور موقت، پیشرفت در زمینه انرژی پاک را نیز کند کرد.

البته در زمان کرونا اخبار مثبتی در مورد آب و هوا وجود داشت؛ انتشار جهانی CO2 مرتبط با انرژی در سال ۲۰۲۰، ۵.۸ درصد کاهش یافت که بزرگترین کاهش انتشار جهانی CO2 در تاریخ بود. اما این تنها یک اثر کوتاه مدت قرنطینه بود، نه یک تغییر پایدار، زیرا تقاضا برای زغال سنگ، نفت و گاز در سال ۲۰۲۱ تقریباً به سطح قبل از همه گیری بازگشت.

بیکاری ۴۵درصد کارگران در کشورهای فقیر و متوسط

گزارش کووید ۲۰۲ که بزرگترین مطالعه در نوع خود است، نشان داد که این بیماری همه‌گیر تأثیر نامتناسبی بر کشورهای کم‌درآمد و افراد کم‌درآمد در تمام کشورها داشته است. تقریباً نیمی (۴۵٪) از کارگران در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط ​​رو به پایین به دلیل این بیماری همه‌گیر شغل یا کسب‌وکار خود را از دست داده‌اند، در حالی که این رقم برای کشورهای با درآمد بالا تنها ۱۰٪ است.

در حالی که هیچ اقتصادی از این بحران در امان نماند، کشورهای با درآمد پایین و متوسط ​​بیشترین آسیب را  از این بحران دیدند زیرا دفاع ضعیفی در برابر شوک‌های اقتصادی داشتند و به واردات کالا و یا خدمات گردشگری وابسته بودند.

سقوط میلیون‌ها انسان به زیر خط فقر

میلیون‌ها انسان در این مدت به زیر خط فقر سقوط کردند و دچار فقر شدید طی ۲۰سال گذشته شدند. درحالی که کشورهای ثروتمند ابزار لازم برای مداخله زودهنگام برای محافظت از مردم و مشاغل را داشتند. آنها 9.8 تریلیون دلار به اقتصادهای خود تزریق کردند،  اما کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط ​​نتوانسته اند همین کار را انجام دهند.